• The bellow Armenian writing is NOT the translation of this following English text.
• This music is dedicated to my beloved motherland Armenia.

Similar to Bach, these are sets of music for piano, each with one prelude and one fugue. However, my preludes & fugues are not based on all of the tonalities consecutively, but rather randomly. The preludes do not introduce the tonality of fugues - some are contemporary atonal preludes followed by tonal fugues (some fugues, though, could have even corrupted tonalities - as I want to put it), thus creating contrast between them. The preludes, however, could have short elements of the subsequent fugues that indicate the subject. Also, these preludes and fugues are designed in a way that should be played as a cycle. The elements of this album are all collections of my previous two decades of elements along with new elements. The elements include harmonic language, drama, national identity, individual identity, bridges, codes, mathematics, and geometric shapes such as triangles and stars. My 24 preludes and fugues form an image of a 24-year-old person from war-torn lands. Most of my music includes this imaginary person in them - homeless, poor, unwanted, unloved, alone, with old clothes, etc. I always use this person in most of my compositions. Each is an event, not necessarily real, but a collection. Through them, I wanted to relay a message that makes a difference in our precious and fragile lives – a life that we hardly value, as soldiers go to wars, stay at the front lines and are totally inspired by some ideologies such that death itself becomes last option. The imaginary person is a land, is a home, is a woman, is a man, is a forest, is ice, is pretty, is ugly, is slim, is fat, is rich, is poor, is a species, is alien, is the earth itself, is the universe, is desert, is mountain, is ocean… all alone, a star in the dark universe.

—Sevag Derghougassian

2018 թվականի Օգոստոսի 23-ին և հաջորդ 2 օրվա ընթացքում վերջապես գրեցի իմ 24 նախերգանքների և ֆուգաների վերջինը: Թիվ 24-ը դատարկ էջ է, 23-րդը հորինված էր որպես վերջին նոտագրվածը, իսկ սոլ մինոր "նախերգանքն ու ֆուգան" բացակայում է: Կա մի նշում, որը դաշնակահարին հնարավորություն է տալիս ընտրել լռություն այս բաժնում ` , կամալ կրկնել 18-րդ նախերգանքի մեկ էջը (վերջին էջը), այս էջը պարունակում է կրկնական և գոտավորված ակորդներ, որոնք չունեն սկիզբ և վերջ: Այս նախերգանքի մեջ տրվում է նաև ընտրությանը` խուսափելու դրանից - այս ձայնագրության մեջ ես ընտրել եմ խուսափել: Դա շատ է տխրում ինձ, ամեն անգամ երբ մտածում եմ այդ մասին, շատ ցավ եմ զգում - այնքան ցավ, որ չեմ թողնի որևէ մեկին իմանալ այնտեղ եղած ծածկագիրը՝ ցանկանալով, որ ոչ մի ուրիշ անձ ցավ չ'զգա այս աշխարհում, մաղթելով անսահման խաղաղություն ու սեր մարդ մարդու…

Սեւակ Տէրղուկասեան